گسترش روزافزون سیستم های الکترونیکی درحوزه های نظامی، غیرنظامی وتجاری موجب شده است تابسیاری از فعالیتهای عملیاتی، وابستگی کامل به مدارهای الکترونیکی داشته باشند.
درحال حاضر بسیاری از بانکها، مؤسسات تجاری، سیستم های مخابراتی ودر حوزه نظامی،
سیستم های موشکی، شبکه های مخابراتی، مراکز کسب اطلاعات وسیستم های فرماندهی وکنترل، وابستگی بسیار زیادی به سیستم های الکترونیکی دارند. حتی امروزه برای افزایش سرعت ودقت توپخانه ساده، استفاده ازسیستم های کنترل آتش الکترونیکی امری معمولی ومتداول می باشد.
باتوجه به این مطالب، می توانیم جنگ الکترونیک را اینگونه تعریف کنیم:
" استفاده ازانرژی الکترومغناطیسی باهدف تشخیص، بهره برداری و اختلال درطیف الکترومغناطیسی دشمن و جلوگیری از اقدامات مشابه آنها،جنگ الکترونیک نامیده می شود."
باتوجه به تعریف فوق وهمچنین وابستگی سیستم های الکترونیکی به تکنولوژی روز،تهاجم به مدارهای الکترونیکی نیزدر برنامه های نظامی قرارگرفته وحتی درشبکه های مخابراتی و کامپیوتری ممکن است تهاجم بصورت نرم افزاری انجام شود.
براین اساس می توان شرایطی رافرض کرد که درآن سیستم های اطلاع رسانی مخابراتی،
سیستم های کامپیوتری وسیستم های الکترونیکی برخی از تجهیزات نظامی دریک جنگ الکترونیکی کارآی خود را ازدست بدهند.
بنابراین،می توان گفت اهداف عمده ی جنگ الکترونیک عبارتنداز:
1- رهگیری بهره برداری ازامواج الکترومغناطیسی شمن که به صورت عمدی یا سهوی پخش گردد.
2- ایجاد اختلال درطیف الکترمغناطیسی دشمن، به طوری که توانایی آن را خنثی نماید.
3- حفاظت از طیف الکترمغناطیسی خودی در برابر جنگ الکترونیک دشمن، به نحوی که برتری توان نیروی خودی در این زمینه حفظ شود. کلام آخر این که به رغم وجود شرایط ناهم طراز و نابرابری فناوری تسلیحاتی در جنگهای مدرن امروزی " آنکه اولین ضربه را می زند ،برنده نیست؛ بلکه آنکه آخرین ضربه را تحمل میکند، پیروز میدان است."
