تاتو کردن ابرو، چشم و لب و آرایش دایم

تاتو و آرایش دائم سال‌ها در فرهنگ‌ها و میان ملل مختلف مرسوم بوده است. اما امروزه در میان زنان و مردان مُد شده است.
تاتو کردن ابرو، چشم و لب به صورت‌ آرایش دایم و ترسیم نقوش مختلف بر روی بدن، این روزها طرفداران زیادی دارد. بعضی افراد آن را به‌عنوان راهی برای زیباتر شدن برگزیده‌اند، ولی برای بعضی دیگر راهی برای مطرح کردن خود در میان مردم و کسب هویت می باشد. تاتو کردن ممکن است فقط چند دقیقه طول بکشد. امّا قبل از آن بهتر است درباره‌اش تحقیق کنید و بیشتر بدانید تا با برداشتن گام‌هایی در راه محافظت از سلامت خود، دچار پشیمانی نشوید.

تاتو نشانه یا طرحی دائمی است که با کاشتن رنگ‌دانه‌ها داخل پوست به‌وجود می‌آید. سوزن یک میلی‌متری داخل پوست می‌شود. یک سوزن به سر یک ابزار دستی که با برق کار می‌کند، متصل می‌شود و با سرعت زیاد پوست را سوراخ سوراخ می‌کند و رنگ را داخل پوست تزریق می‌کند، تقریباً مثل کاری که سوزن چرخ خیاطی انجام می‌دهد.

این ابزار قطرات کوچک جوهر را به داخل سلول‌های لایه درم پوست تزریق می‌کند. سلول‌های این لایه پایدارند، بنابراین تاتو به صورت دائمی روی پوست باقی می‌ماند. اگر این جوهر فقط در خارجی‌ترین لایه پوست یعنی اپیدرم تزریق شود، چون سلو‌ل‌های این لایه مرده‌اند، از سطح پوست برداشته شده و رنگ تاتو باقی نخواهد ماند. در ابتدا محل تاتو ممکن است متورم و پوست پوست شود. در ۲۴ساعت اول پس از تاتو مقداری خون از پوست تراوش می‌کند و تراوش مایع شفاف و زردرنگی تا چند روز طبیعی است. تاتو کردن برای بعضی افراد درد کمی دارد، ولی شاید برای دیگران تجربه‌ای دردناک باشد.

مراقبت‌‌های پس از تاتو

بعد از انجام تاتو، ۱۲- ۲ ساعت محل آن را با بانداژ بپوشانید. ۲ بار در روز به وسیله صابون آنتی باکتریال زخم تاتو را به آرامی بشویید و خشک کنید و مرطوب‌کننده بزنید.

بهتر است پس از تاتو، به محل آن پماد آنتی‌بیوتیک بزنید تا خطر عفونت پوستی را کاهش دهید. تا جایی که می‌توانید روی آن را نپوشانید و از قرار گرفتن در نور مستقیم خورشید و شنا کردن خودداری کنید.

اگر وسایل تاتو آغشته به خون افراد آلوده باشد، احتمال انتقال بیماری های ایدز و هپاتیت C وجود دارد که از بیماری‌های کشنده و خطرناک هستند. هپاتیت B، سل و کزاز هم به این روش منتقل می‌شوند.
خطرات تاتو

طرح‌های تاتو از آرایش‌های دایم ابرو تا نقوش پُرآب و تابی که تمام سطح پشت یا بازو را می‌پوشاند، متفاوت است. انجام تاتو ممکن است برای شما بسیار گران تمام شود، چون در این فرآیند، سوزن می تواند در یکی از سدهای دفاعی بدن شما نفوذ می‌کند و همراه خود عوامل میکروبی را وارد بدن می‌کند. رنگ‌های تاتو هم ممکن است واکنش‌های ایمنی بدن را تحریک کند.

واکنش‌های آلرژیک (حساسیت)

رنگ‌هایی که در تاتو استفاده می‌شود به خصوص رنگ قرمز ممکن است ایجاد حساسیت کند. در این صورت پوست محل انجام تاتو قرمز می‌شود و دچار خارش می‌شود. این حساسیت‌های پوستی، سال‌ها پس از انجام تاتو ممکن است ظاهر شود.

بیماری‌های خونی

اگر وسایل تاتو آغشته به خون افراد آلوده باشد، احتمال انتقال بیماری های ایدز و هپاتیت C وجود دارد که از بیماری‌های کشنده و خطرناک هستند. هپاتیت B، سل و کزاز هم به این روش منتقل می‌شوند.

مشکلات پوستی

در اطراف ناحیه‌ای که رنگ تاتو تزریق شده است، ضایعه‌هایی به نام گرانولوما به وجود می‌آید که پُر از سلول‌های ماکروفاژ است که تلاش می‌کنند رنگ تاتو را ببلعند و از پوست پاک کنند، به خصوص اگر رنگ تاتو حاوی جوهر قرمز باشد. هم‌چنین در محل تاتو ممکن است KELOID (برآمدگی در محل التیام زخم) ایجاد شود که افراد سیاه پوست بیشتر مستعد به آن هستند.

عفونت پوستی

تاتو ممکن است موجب عفونت باکتریایی موضعی شود. علایم این عفونت شامل سرخی، گرمی، تورم و چرک است.

استریل کردن وسایل تاتو

قبل از این که تصمیم به انجام تاتو بگیرید، مراکز و موسساتی را که در شهر شما این خدمات را ارائه می‌دهند، بررسی کنید. قابل اعتمادترین و مطمئن‌ترین مکان را انتخاب کنید. موسسه‌ای را انتخاب کنید که تمیز باشد و از نظر وجود امکانات زیر در آن محل مطمئن شوید.

اتوکلاو

اتوکلاو دستگاهی است که با حرارت مرطوب (بخار آب) وسایل را استریل کرده و تمام میکروب‌ها را از جمله میکروب ایدز و هپاتیت را از بین می‌برد. تمام وسایلی که یک‌بار مصرف نیستند، باید با این وسیله پس از هر بار استفاده استریل شوند. توجه کنید الکل یا بتادین میکروب این بیماری‌ها را از بین نمی‌برند.

اگر به دستگاه فوق دسترسی نداشتید، می‌توانید از گلوتر آلدئید استفاده کنید. بعد از پاک کردن وسیله ی تاتو از هر گونه آلودگی و کثیفی، استفاده از آلدئید ۲ درصد به مدت ۲-۱ دقیقه، ویروس HIV (ایدز) را از بین می برد و برای کاهش خطر HBV (ویروس هپاتیت B) 4 دقیقه کافی است.

گلوتر آلدئید روی فلزات خوردگی ایجاد نمی‌کند و به ابزارهای پلاستیکی و لاستیکی آسیبی نمی‌رساند. محلول گلوتر آلدئید را می‌توانید از مراکز فروش مواد و وسایل دندانپزشکی تهیه کنید.

وسایل تازه و نو

هنگامی که فرد انجام دهنده ی عمل تاتو برای شروع کار آماده می‌شود، دقت کنید که آیا سوزن سر ابزار را عوض می‌کند و ظرف حاوی رنگ را مخصوص شما تهیه می‌کند یا خیر. رنگ، سوزن و ظرف حاوی رنگ برای تاتو باید بعد از هر بار مصرف ، تعویض شوند.

مواد ضدعفونی و مواد سفیدکننده

آلات و ابزاری که قابل استریل شدن در اتوکلاو نیستند، پس از هر بار مصرف با مواد ضدعفونی‌کننده و مواد سفیدکننده باید تمیز شوند: مانند میز، صندلی و … .

دستکش

کسی که برای شما عمل تاتو انجام می‌دهد، باید دستش را با آب و صابون بشوید، دستکش لاتکس بپوشد و در طول تاتو کردن دستش را به جاهای دیگر مثل کشو یا تلفن نزند.

پاک کردن تاتو

پس از مدتی رنگ تاتو تغییر می‌کند و قرمز یا زرد می‌شود یا اینکه محو و بی‌رنگ می‌شود و ظاهری زشت پیدا می‌کند. گاهی نیز به اقتضای سن، تاتو می‌کنیم، اما با بالا رفتن سن، طرز فکر ما عوض می‌شود و دیگر دوست نداریم نقش‌های تاتو روی پوست ما باشد. برای این که دچار این مشکلات نشویم می‌توانیم از تاتوی موقت با حنا روی پوست استفاده کنیم که چندین روز باقی می‌ماند و ظاهر زیبایی هم دارد.

به هر حال اگر شما تاتوی دائم انجام داده‌اید، راه های زیر برای زدودن رنگ ها از بدن وجود دارد:

سایش پوست

ابتدا پوست را تا حد انجماد سرد می کنند تا بی‌حس ‌شود،. سپس توسط ابزارهای ویژه‌ای لایه سطحی پوست را که حاوی رنگ‌های تاتو است می سایند. این روش درد و خونریزی دارد و اسکار (جای زخم) به جا می‌گذارد.

جراحی

با چاقوی جراحی، پوست را می شکافند و تاتو را بر می دارند و مجدداً پوست را بخیه می‌کنند. در این روش هم جای زخم ممکن است باقی بماند.

لیزر

این روش آسان‌ترین و کاربردی‌ترین روش برای برطرف ساختن تاتوی دائمی است، امّا هزینه آن زیاد است. پالس‌های نور لیزر، رنگ‌دانه‌های تاتو را می‌شکند و بدن به صورت طبیعی، محل را از بقایای رنگ پاک می‌کند. ممکن است شما ۱۲بار درمان با لیزر را برای از بین بردن کامل تاتوی خود احتیاج داشته باشید، ولی باز هم امکان باقی ماندن رنگ وجود دارد. تاتوی سیاه راحت‌تر از سایر رنگ‌های تاتو پاک می‌شود.

کسانی که پوست خشک دارند

- ماسک زرده تخم مرغ

به کسانی که پوست خشک دارند توصیه می شود که از این ماسک استفاده کنند تا پوستشان نرم و لطیف شود. زرده تخم مرغ مملو از چربی و کلسترول است و چربی پوست را تأمین می کند. برای تهیه ماسک زرده تخم مرغ کافی است یک زرده تخم مرغ را با چند قطره سرکه سیب و چند قطره روغن بادام یا زیتون یا آفتابگردان مخلوط کنید و به مدت بیست دقیقه روی پوست قرار دهید. سپس آن را به وسیله ی آب یا پنبه آغشته به گلاب از سطح پوست پاک کنید

آرایش براق

اگر تا به حال خجالت می کشیدید که از آرایش ها ی براق استفاده کنید، دیگر نترسید. برای دادن برجستگی بیشتر به چشم ها، روی پلک بالایی از سایه بژ براق یا طلایی استفاده کنید. در خط چسبیده به مژه ها سایه را پررنگ تر کنید. و بعد ریمل بزنید.

نکته: لب ها را هم می توانید براق و یا رنگی کنید. برای مطبوع تر کردن این آرایش می توانید پایین مژه ها را هم کمی از همان سایه بژ یا طلایی بزنی

آرایش قدم به قدم صورت

قبل از شروع
سعی کنید همیشه آرایش را بر صورتی پاکیزه و تمیز انجام دهید.
دقت کنید که همه ی لوازم و ابزار لازم برای آرایش را داشته باشید.
آرایش را در محیطی کاملاً روشن انجام دهید.
برای چک کردن دقت آرایش می توانید از آینه های ذره بینی استفاده کنید.

قدم اول: زیرسازی

برای زیرسازی آرایش از کرم پودر یا پنککی برنـگ
اصـلی پـوست خـودتـان اسـتـفاده کنید. برای این
مـنــظـور مـقــداری از کــرم پــودر را روی اسـفـنـج
مخصوص ریخته و مقداری از آن را به صورت نقطه
نقطه و یک دست روی صـورت بـگـذاریـد. بـعد این
نقطه های کرم را به خوبی روی سطح پوســت و
حتی پشت پلک چشمها مالیده و پخش کنید. و
بـعـد با استفاده از اسفنج، پوست را خوب صـاف
و هموار کنید تا کرم کاملاً به بافت پوست نفوذ کند. دقت کنید که به هیچ عنوان از این کرم بر روی گردن و زیر چانه استفاده نکنید. اسفنج ابزاری بسیار مناسب در آرایش به شمار می رود که برای یکدست کردن مواد مصرفی روی صورت کاربردی عالی دارد.
نکته: اگر مخصوصاً از کرم پودرهایی استفاده می کنید که خاصیت ضد آفتاب دارند تا از پوستتان در مقابل نور خورشید محافظت شود، باید لایه ای صاف و مسطح روی کل صورت بمالید. اگر لایه نازک باشد به خوبی از پوستتان محافظت نخواهد شد.
قدم دوم: مات کننده

از مات کننده ای یک یا دو درجه روشن تر از رنگ کرم پودرتان استفاده کنید. مقداری از آن را در قوس کوچک داخل گوشه ی چشمانتان بمالید. با استفاده از انگشت یا قلم مو، آن را به سمت خارج صاف کنید. از کشیدن پوست زیر چشم به شدت خودداری کنید. توجه کنید که فقط در قسمت هایی که خودتان می خواهید از مات کننده استفاده کنید و از پخش شدن آن به قسمت های دیگر جلوگیری کنید. می توانید از مات کننده روی پشت پلک چشمها نیز استفاده کنید، چون باعث می شود تیره بودن خود را از دست داده و سایه بهتر روی آن بنشیند. برای مات کردن اختلال رنگهای پوست مثل کک مک ها، خال ها و لکه های قرمز، از مات کننده استفاده کنید که به رنگ پوست خودتان یا فقط کمی روشنتر از آن باشد.
نکته: مرطوب کننده های خیلی روغن دار و چرب باعث خواهند شد که مات کننده به خطوط گوشه ی چشم بلغزد.
قدم سوم: پودر

پس از انجام کار کرم زیرسازی و مات کننده، نوبت به پودر می رسد. لایه ای نازک از پودر روی کل صورت و پلک ها بزنید. دقت کنید که اینکار را با برس بزرگ، پُر و گرد انجام دهید. از استفاده از اسفنج یا پَد خودداری کنید چون این ابزارها میزان زیادی از پودر روی صورتتان می مالد. مقداری پودر روی سطح فرچه مالیده، اضافه ی آن را بتکانید و در جهتی موافق با جهتی که کرم پودر را مالیدید، آن را روی پوست پخش کنید.
نکته: درصورت استفاده از پودرهای ضد آفتاب، دقت کنید که باید روی کل صورت به میزان کافی از آن پخش شود. در این صورت بهتر است از کرم پودرهای ضدآفتاب نیز استفاده کنید.
قدم چهارم: سایه چشم

بـرای آرایش چشم راه ها و انتخاب های بسیاری
پیش روی شماست که عنوان همه ی آنها در این
مقاله مقدور نمی باشد. در اینـجا بـه نوع پایه ای
استـفاده از سایه ی چشم اشاره می کنـیـم کـه
برای جذاب کردن چشمانتان کافی است:
مـعـمـولاً روشن ترین رنگ به انتهای پلک و لبه ی
ابـروهـا زده مـی شود. (قـانـون کلی این است که
هرچه پلک درمقایسه با قسمت زیر ابرو بزرگتر و برجسته تر باشد، رنگ سایه باید پررنگ تر و تیره تر باشد. و هرچه پلک درمقایسه با قسمت زیر ابرو کوچک تر باشد، رنگ سایه باید کمرنگ تر و روشنتر باشد.) هرچه ا قسمت زیر ابرو پایین تر می روید، باید از همان خانواده ی رنگی، رنگ های تیره تری انتخاب کرده و روی پلک بمالید. باید تا میتوانید سعی کنید که مرز رنگ های مختلف قابل مشاهده و آشکار نباشد و رنگ ها طوری در یکدیگر ادغام شوند که یک طیف رنگی به وجود آورند.

قدم پنجم: خط چشم

تا آنجا که می توانید مداد، ماژیک یا قلم خط چشم را به خط مژه ها نزدیکتر کنید. سپس خطی از گوشه ی داخل به خارج چشم با توجه به انحنای چشم، در یک طرف بکشید. قانون کلی در این زمینه می گوید که نباید خط را بیشتر از انتهای خط پلک و مژه و همچنین به داخل چشم در مجرای اشک بکشید. ابتدا خط را تا آنجا که می توانید باریک بکشید، و اگر خط چشم پهنتری مورد نظرتان بود، همین کار را دوباره به موازات یا روی همان خط تکرار کنید.
به طور کلی، خط بالای مژه های پایینی باید باریکتر و کمرنگتر از قسمت های بالایی پلک باشد. هرچه پلک بزرگتر باشد، خط چشم نیز باید پهن تر و ملایم تر باشد. و هرچه پلک کوچکتر باشد، خط چشم نیز باید باریکتر و پررنگ تر باشد.
برای حفظ سلامتی بهتر است از کشیدن خط چشم داخل چشم خودداری کنید.
قدم ششم: شکل دادن به ابرو

برای این منظور بهتر است از رنگی دقیقاً شبیه به رنگ اصلی ابروهایتان استفاده کنید تا رنگ موهایتان یا رنگی که تصور میکنید به چهره ی شما بیشتر می آید. با استفاده از قلم سه گوش از پودر رنگ ابرو به جهت رویش موها، روی آن بزنید. از اغراق آمیز کردن شکل ابرو با قوس دادن به آن یا بلندتر کردن آن خودداری کنید.
قدم هفتم: ریمل مژه

اگر از فر مژه استفاده می کنید، بهتر است قبل از
زدن ریمل باشد. دقت کنید که فر مژه را زیاد فشار
نـدهیـد تـا مـژه هـایتان به طور مصنوعی بشکند.
خــیلی آرام برای چند لحظه فر مژه را نگاه دارید و
بـه آرامی آن را رهـا کـنـید. بـا حــرکت های بلند و
یکـنـواخـت ریمـل را بـه مـژه هــای بالایی بزنید. تا
جاییکه می توانید ریمل را از پایه ی مژه ها بزنید.
با استفاده از یک فرچه قـدیمی ریمل، اضافه های
ریمل را از روی مژه ها بردارید.
برای زدن ریمل به مژه های پایینی، قلم مو را عمود بر چشم و به موازات مژه ها بگیرید (از نوک قلم استفاده شود). در صورت لزوم برای برداشتن اضافه های ریمل از روی قلم قبل از زدن آن به روی مژه ها از دستمال استفاده کنید.
قدم هشتم: رژ گونه

با استفاده از فرچه مخصوص رژگونه، نواحی گونه را تا خط گوش ها رژگونه بزنید. همیشه قبل ا استفاده، فرچه به تکان دهید تا پودر اضافه آن برید و رژگونه بیش از حد پررنگ نشود. هیچگاه در نواحی گیجگاه، چانه، بینی، یا پیشانی از رژگونه استفاده نکنید، چون باعث می شود پوست ناهموار و ناجود دیده شود.
قدم نهم: رژلب و خط لب

قـلـم یا مـداد لب جـزء لــوازم اختیاری برای آرایش
هـسـتند. مـی تـوانید بعد از استفاده از رژ لب، از
مـداد لـب برای کشیدن خط دور لب در اطراف رژ و
از قلم مو نیز برای کنترل کارتان استفاده کنید.

دقت کنید که اگر لبهـای بـاریکی دارید، بهتر است
حتماً از قلم مــوی لب و اگر لبهایتان پهن هستند
فقط برای چک کردن صحت کار استفاده کنید.
تا آنجا که ممکن است خط لب را روی خط طبیعی لبهایتان بکشید. لزومی ندارد که برای بزرگتر یا بلندتر جلوه دادن لبها، خطهای خارج از لب بکشید.

اگر می خواهید رژلبتان بادوام باشد و مدت زیادی بماند، مقدار زیادی از ان روی لبها بمالید و با زبان آنرا پاک نکنید چون حتی قبل از اینکه از خانه خارج شوید چند لایه روی آن را می برد.

نکته های مهم:
کیفیت فرچه و قلم موها در آرایش نقش مهمی دارد.
از فرچه های نرم و قابل انعطاف استفاده کنید. فرچه های سخت و سفت آرایش را خراب خواهند کرد.
از فرچه هایی با اندازه ی متناسب با محل مورد نظر برای آرایش استفاده کنید.
قبل از مالیدن رنگ روی صورت، حتماً فرچه را تکان دهید تا پودر اضافی روی آن بریزد.
با تکان های صاف و یکنواخت به آرامی روی رنگ بکشید. از مالیدن سفت و کشیدن فرچه بر روی پوشت اجتناب کنید.
هر ماه یکبار فرچه ها و قلم موهای آرایش خود را شستشو دهید

لوسیون گیاهی سفت کننده صورت

گوجه فرنگی : از آب گوجه فرنگی می توان به عنوان لوسیون سفت کننده صورت استفاده کرد. یا آن را با کشک یا شیر دلمه شده مخلوط کرد و به عنوان کرم صورت مورد استفاده قرار داد. این کرم برای پوست چرب بسیار مفید است. یک گوجه فرنگی را دو نصف کنید و دو نیمه را با حرکتی دایره وار روی صورت بمالید و بگذارید ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بماند. سپس صورتتان را بشویید. یک قاشق غذاخوری آب لیمو، ۲ قاشق غذاخوری خامه و ۳ قاشق آب گوجه فرنگی را با هم مخلوط کنید و نیم ساعت قبل از حمام آن را روی بدنتان بمالید.